Bilim – Agrowth

GÜBRELER NEDEN KULLANILIR?

Besin yönetiminin amacı, büyüme mevsimi boyunca bir ürün için gerekli tüm besin maddelerinin yeterli bir şekilde sağlanmasıdır. Herhangi bir besinin miktarı herhangi bir zamanda sınırlanıyorsa, üretimde kayıp olma potansiyeli vardır. Mahsul verimi arttıkça ve mahsullerin yetiştirildiği tarlalardan artan miktarlarda besin maddesi ihraç edildiğinden, gübre uygulaması ile takviye edilmediği takdirde topraktaki besin kaynağı tükenebilir. Mahsulün çabasını değerli kılan verim seviyelerine ulaşmak için her tür mahsul üretim sistemine gübre uygulanması gerekir. İlk olarak 1800'lerin son yarısında tanıtılan ve bitki beslemenin kimyasal kavramına dayanan modern gübreleme uygulamaları, tarımsal üretimdeki muazzam artışa çok büyük katkılar sağlamış ve daha kaliteli gıda ve yem ile sonuçlanmıştır. Ayrıca, mahsul üretiminde gübre kullanımı nedeniyle çiftçinin ekonomik getirileri önemli ölçüde artmıştır.

DETAYLAR

19 BİTKİ BESİN MADDESİ

Bitki Sağlığını İyileştirmek ve Korumak İçin

Bitkiler büyümek ve gelişmek için toprakta ve suda bulunan mineralleri kullanır. Tıpkı insanlarda olduğu gibi, bu besinlerden yeterince almazlarsa, sağlıklarını ciddi şekilde etkileyebilir. Toprakta zaten mevcut olan besin maddelerini desteklemek için gübreler (organik ve mineral) kullanılarak doğru bitki beslenmesinin sağlanması bitki sağlığı için esastır.

Azot

Fosfor

Fosfor, bitkilerde enerji depolama ve transferi ve zar bütünlüğü için hayati öneme sahiptir. Erken büyüme aşamalarında özellikle önemlidir, kardeşlenmeyi, kök gelişimini, erken çiçeklenmeyi ve olgunlaşmayı destekler.

Kobalt

Kobalt, bitkilerin büyümesini ve metabolizmasını etkileyebilen bazı enzimlerin ve koenzimlerin temel bir bileşenidir. Baklagillerin nodüllerinde oluşan azot (N) fiksasyonu için de gereklidir. Kobalt, tohumların kuraklık toleransını artırabilir ve bitki stresini azaltabilir.

Potasyum

Potasyum, enzim aktivasyonu, terleme ve asimilatların (fotosentez ürünleri) taşınmasında önemli işlevlere sahiptir. Bitkilerin kuraklık sırasında su tutmasına yardımcı olur, bitki hücre duvarlarını güçlendirir ve hastalıklara ve böceklere karşı duyarlılığı azaltır.

Kalsiyum

Biyomembran bakımı için kalsiyum gereklidir. Enzim aktivatörü olarak hücre duvarı stabilizasyonunda, ozmoregülasyonda ve katyon-anyon dengesinde yardımcı olur ve böylece hastalıklara ve kuraklık, sıcak ve soğuk gibi abiyotik streslere karşı dirençte önemli roller oynar.

Magnezyum

Magnezyum, fotosentez ve sağlıklı yeşil yaprak dokusu için gerekli olan klorofil üretiminin merkezinde yer alır. Güneşe ve yüksek sıcaklıklara maruz kalmanın neden olduğu mahsul stresini azaltırken, bir eksiklik genellikle bodur büyümeye neden olabilir.

Molibden

Molibden, bitkiler tarafından nitratları kullanılabilir formlara indirgemek ve belirli türler tarafından biyolojik nitrojen fiksasyonu için kullanılır. Yetersiz molibden, bazı bitkilerin protein yapmak için havadaki nitrojeni sabitleyemeyeceği ve normal bitki büyümesini engelleyebileceği anlamına gelir.

Silikon

Silikon, bitki gücünü arttırır ve kuraklık, tuzluluk veya ağır metaller gibi abiyotik streslere karşı toleransı geliştirir. Bitki hücre duvarlarının gücünü ve yapısını güçlendirerek bitki hastalıklarına ve haşerelere karşı direnci arttırır. İyi silikon beslenmesi fotosentezi uyarır ve tahıl üretimini iyileştirir.

Sodyum

Sodyum, sınırlı sayıda bitki için fotosentez sırasında CO2'nin taşınmasında esastır. Diğer bitki türleri için, kimyasal ve yapısal olarak potasyuma çok benzer olduğu için, potasyumun metabolik olanlar da dahil olmak üzere oynadığı birçok rolü de yerine getirebilir.

Bor

Bor, hücre duvarı sentezi ve hücre genişlemesi için gereklidir. Bor noksanlığı üreme gelişimini, sürgün ve kök gelişimini ve polen canlılığını bozmakta ve dolayısıyla tohum tutumunu ve verimini etkilemektedir. Bor eksikliği, yaprakların deforme olmasına ve hasat edilen ürünün kalitesinin düşmesine neden olabilir.

Klor

Klor bitki verimliliğini artırır, fotosentezde rol oynar ve ozmoz ve iyon dengesi için gereklidir. Stresli kurak dönemlerde su kaybını en aza indirmeye ve hastalık direncini artırmaya yardımcı olabilir.

Nikel

Nikel, bitki tohumlarının çimlenmesi, fotosentez, enzim fonksiyonları ve azot metabolizmasında önemlidir. Bir eksiklik bitki büyümesini, antioksidan sistemleri ve strese yanıtı etkiler.

Kükürt

Kükürt, tüm canlı bitki hücrelerinin ayrılmaz bir parçasıdır ve klorofil üretimi, proteinler ve vitaminlerde yer alan amino asitlerin üretilmesine yardımcı olur. Bitki büyümesine ve tohum oluşumuna katkıda bulunur, kışa dayanıklılığı artırır ve bitkilerin hastalıklara karşı direnç göstermesine yardımcı olur.

Çinko

Çinko klorofil oluşumuna katılır, bitkilerde birçok enzimi aktive etmek için gereklidir ve bitki bağışıklık tepkileri için gereklidir. Sonuç olarak, bitki hastalık ve zararlılara karşı direncini arttırmak için önemlidir.

Selenyum

Selenyum kimyasal olarak kükürte benzediği için, köklerin içindeki kükürt taşıyıcıları aracılığıyla bitkilerin içine alınır. Araştırmalar, selenyumun bitki büyümesini iyileştirdiğini ve biyotik ve abiyotik streslere karşı toleransı artırdığını gösteriyor.

Manganez

Manganez, fotosentez, enzim aktivasyonu, solunum ve azot asimilasyonu dahil olmak üzere çeşitli bitki işlevlerinde önemli bir rol oynar. Eksiklikler patojenlere karşı daha zayıf yapısal dirence ve kuraklık ve ısı stresine karşı daha az toleransa neden olabilir.

Demir

Demir, klorofil oluşturmak için başka bir temel bileşendir ve ayrıca bitki büyümesinin merkezinde yer alan hücre bölünmesi için bir katalizör görevi görür. birçok bitki de enzim işlevleri için demir kullanır. Demir eksikliği, yaprakların sararmasına ve meyve kalitesinin ve miktarının düşük olmasına neden olur.

İyot

İyotun bitkilerdeki enzimlerle ilişkili olduğu bulunmuştur. Araştırmalar, fotosentez, enerji metabolizması ve kalsiyum sinyali gibi biyolojik süreçler için önemli olduğunu göstermektedir. İyot eksikliği çiçeklenmeyi geciktirir ve kök, yaprak ve meyve gelişiminin yanı sıra bitkilerin çevresel ve iklimsel stres savunmasını bozar.